برای گزارش به حضرت پاپ فرانسیس،
وحشت ناشی از خشونت و مرگ در سوریه، جهان را جهت امکان دستیابی صلح به تامل انداخته است. کنفرانس ژنو 2 که 22 ژانویه برگزار خواهد شد، فرصتی است برای ملت سوریه، منطقه و کل جهان تا فصل جدیدی را برای پایان دادن به خشونتی که تا به حال 130 هزار کشته برجای گذاشته و کشوری زیبا را ویران و به هرج مرج کشانده، آغاز نمایند. بنابراین باید همه از طریق هماهنگی و اعتماد سازی بلافاصله در مسیر آشتی و بازسازی این کشور گام بردارند.
برقراری فوری آتش بس و پایان دادن به تمامی اَشکال خشونت، بدون پیش شرط سیاسی، اولین و ضروری ترین گامی است که تمامی مردان و زنان خوش نیت در مورد آن اتفاق نظر دارند. علاوه بر این کلیه مبارزانی که از سراسر منطقه در این درگیری شرکت دارند، باید سلاحها را زمین گذارند و تمامی قدرتهای خارجی برای توقف فوری خشونت که به نفع همه و یک امر انساندوستانه و اولین گام به سوی برقراری آشتی است، باید با بکار بستن تدابیری بلافاصله جریان ارسال و تامین مالی خرید سلاح که موجب تشدید خشونت و ویرانی می شود، را متوقف سازند.
خاتمه نبرد می باید بلافاصله با امدادهای انساندوستانه و بازسازی همراه شود. میلیونها سوری در وضعیت آوارگی به سر می برند و بیشماری از آنان بطور موقت در ارودگاههای کشورهای همجوار اُسکان یافته اند. این آوراگان از بابت دسترسی به مواد غذائی، آب آشامیدنی، سرویس بهداشتی، برق، سرپناه امن، ابزار ارتباطاتی، حمل و نقل و دیگر نیازهای اساسی که لازمه کارآئی خوب یک جامعه می باشد، در محرومیت شدید و خطر تلف شدن قرار دارند. باید طوری عمل کنیم که سوریه با حمایت کامل مالی و انساندوستانه جهانی، بتواند مسیر بازسازی را قبل از حل کلیه موضوعات سیاسی و اجتماعی کشور، آغاز نماید.
برای اصلاح اساسی وضعیت موجود، جوانان و فقرا باید از طریق دسترسی به اشتغال و آموزش در راستای بازسازی کشور، از جایگاه ممتاز برخوردار شوند.
اقتصاد سوریه به حالت فلج در آمده و بیکاری میان جوانان فراگیر شده است. ایجاد اشتغال مجدد برای جوانان علاوه بر رفع نیازهای مادی اساسی، نیازهای ضروری در سطوح اجتماعی و شخصی را نیز بر طرف می نماید. بدین طریق، شروع بازسازی مادی، می تواند در تامین نیازهای ضروری کشور که زمینه بقا می باشد، نقش ایفا کند.
گفتگو و آشتی میان جوامع سوری علاوه بر این باید به نیازهای فوری مرتبط